Pieterpad etappe 14 Vorden-Zelhem
We hebben een megaprobleem! De cache van etappe 12 was de bij de vorige wandeling kwijt, dus konden we die niet loggen. Er zijn ergere dingen in de wereld, absoluut! Maar tijdens ons biologische ontbijt met zelfgemaakte jam en verse eieren bespreken we toch ons plan van aanpak om dit gat wel te kunnen dichten. Toevallig betekent dit ook terug naar de bakker om een Pieterpadtaartje te halen voor thuis, want de cache ligt 2 kilometer voor Laren.
Op het Stationsplein in Zelhem, dat een grotere plaats is dan we dachten, pikt een vrijwilligster ons op die zich aan één van ons voorstelt met: “jou ken ik!”. Door wat graafwerk komen we erachter dat onze chauffeuse wel erg goed is met gezichten die ze bijna 10 jaar geleden voor het laatst heeft gezien. Ook blijkt deze dame jarig, dus zingen wij juffen uiteraard een verjaardagsliedje uit volle borst voor haar. We kunnen deze dienst wel verhuren zo goed zijn we, ze voelt zich nog jariger!
Waar we gisteren zijn gebleven, pakken we vandaag de draad weer op. Het weer is afritsbroekwaardig en de afstand is wat korter dan gisteren. We hebben de afstand wat verkort, zodat ik de beide etappes zou moeten kunnen volbrengen. Dat dit een goede keuze is, zal later deze dag blijken wanneer ik de laatste kilometer van ellende regelmatig in de slappe lach schiet. We pauzeren ook wat minder vandaag, hoogstwaarschijnlijk speelt dat ook mee in de zware laatste loodjes die ik ervaar.
Op een terrasje in Zelhem, vlakbij het eindpunt, plof ik neer op een loungebank en voel ik me zo moe dat ik prima zou kunnen slapen hier. Wanneer blijkt dat de soep van de maand aspergesoep is, weet ik dat ik stiekem beloond word door het universum, voor mijn bovenmenselijke prestatie vandaag. De aspergesoep gaat erin als koek. De laatste meters tot de parkeerplaats lukken me nog net, maar niet veel later, onderweg naar Laren, is de wereld om me heen al heel ver weg. De powernap maakt dat ik de laatste honderd meter naar de cache er nog uit kan persen. Het was pittig, maar nog steeds ben ik het oneens met Fokke en Sukke. Het Pieterpad is zeker geen kutpad. Het is zwaar, maar ontzettend fijn en goed!
Reactie plaatsen
Reacties